Οργανωμένες παραλίες για γεμάτα πορτοφόλια...

Σε απελπιστική κατάσταση βρίσκονται όσοι Αθηναίοι αποφασίζουν να επισκεφθούν τις κοντινές παραλίες του Λεκανοπεδίου, αφού πρέπει να διαλέξουν μεταξύ του τσουχτερού εισιτηρίου των οργανωμένων πλαζ και της εγκατάλειψης των ελεύθερων. Δήμοι και κυβέρνηση ακολουθούν συγκεκριμένη πολιτική ιδιωτικοποίησης όλων των ακτών, εγκαταλείποντας, παράλληλα, όλες τις ελεύθερες παραλίες της Αττικής στην τύχη τους.
Οι οργανωμένες πλαζ καθαρίζονται καθημερινά, παρέχουν τα απαραίτητα για ένα αξιοπρεπές μπάνιο, διαθέτουν καφέ - μπαρ - εστιατόρια, ομπρέλες και ξαπλώστρες, με «τσιμπημένες» τιμές και απαιτούν μεγάλη δαπάνη από το οικογενειακό εισόδημα, για να διαβείς το κατώφλι τους. Από την άλλη πλευρά, οι «ελεύθερες παραλίες», μπορεί να μην έχουν εισιτήριο, είναι όμως «πλούσιες» σε σκουπίδια, υστερούν παντελώς σε παροχές, αλλά διαθέτουν πολλά παραθαλάσσια εστιατόρια - καφέ - μπαρ, που ανταμείβουν τον απηυδισμένο επισκέπτη με τσουχτερές για το λαϊκό εισόδημα τιμές...

Τουλάχιστον 50 ευρώ στοιχίζει μια δροσερή απόδραση στις παραλίες του Σαρωνικού για μια τετραμελή οικογένεια. Ολο και περισσότερα χρήματα πληρώνουν οι κάτοικοι της Αθήνας, για να κάνουν μια βουτιά, ενώ την ίδια στιγμή οι μισθοί παραμένουν στάσιμοι. Και αν πεις για τους μερικά απασχολούμενους ή τους άνεργους, σ' αυτούς «απαγορεύονται» οι παραλίες... Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι η «ταρίφα» ανεβαίνει τα Σαββατοκύριακα - όταν και οι περισσότεροι από τους Αθηναίους επισκέπτονται τις παραλίες - οπότε οι τιμές αυξάνονται ακόμη και κατά ...50%!

Στις «ελεύθερες» παραλίες τα χειρότερα...

Η ίδια κατάσταση επικρατεί σε όλες τις ελεύθερες παραλίες, όπου ο κόσμος αγανακτεί στην προσπάθειά του κατ' αρχήν να φτάσει και στη συνέχεια να αφήσει κάπου το αυτοκίνητό του, ενώ δεν αποκλείεται, μετά από κάποια ώρα, να αποχωρήσει άπραγος, στην αναζήτηση της επόμενης πλαζ, με την ελπίδα για μεγαλύτερη τύχη. Ετσι, ο εκνευρισμός και η κακή διάθεση είναι απολύτως δικαιολογημένα, δεδομένου ότι ο μέσος χρόνος προσέγγισης των παραλιών στη νότια πλευρά της πόλης, μπορεί να φτάσει και τις τρεις ώρες, λόγω των έργων που δημιουργούν, πολύ φυσικά τεράστιες ουρές αυτοκινήτων, έξαλλους οδηγούς και απελπισμένους τροχονόμους.

Τελικά δεν μπορεί ο κάθε ελεύθερα σκεπτώμενος πολίτης να μην αναρωτηθεί για τυχόν σκοπιμότητα εγκατάλειψης των ελεύθερων ακτών, έτσι ώστε όλοι να κατευθυνθούν στις ακριβές οργανωμένες. Κανείς δεν σκεφτεται όμως οτι ο κόσμος ΔΕΝ έχει χρήματα να πάει σε μια οργανωμένη και μάλιστα όταν έχει και δυο παιδιά ή ηλικιωμένους.

Ας καταλάβουν κάποιοι διοικούντες των δήμων οτι οι πολίτες με αυτόν τον τρόπο χωρίζονται σε κατηγορίες και μόνο όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα έχουν δικαίωμα και σε ένα αξιοπρεπές τρόπο διαβίωσης ενώ όσοι δεν την έχουν, βράζουν στό ζουμί τους...

Στις εκλογές όμως ευτυχώς ψηφίζουν όλοι και αυτό ας το θυμηθούν κάποιοι...