Στις περιοχές υψηλού κινδύνου για ερημοποίηση εντάχθηκαν ήδη οι καμένες περιοχές της Πελοποννήσου, όπως ανακοινώθηκε στο 8ο Παγκόσμιο Συνέδριο Αποερημοποίησης, που έγινε στη Μαδρίτη.
Στις ζώνες υψηλού ρίσκου βρίσκονται ήδη η Στερεά Ελλάδα, η ορεινή ζώνη των Ιονίων νήσων, τα νησιά του Αιγαίου, η Εύβοια, η ανατολική Κρήτη και τμήματα της Θεσσαλίας, Μακεδονίας και Θράκης.
Όπως προκύπτει, το 34% της χώρας χαρακτηρίζεται υψηλού κινδύνου ερημοποίησης, ενώ το 8% της γεωργικής γης, περίπου 3.000.000 στρέμματα, πρέπει να αποσυρθεί από την παραγωγή. Όπως τονίσθηκε από την Ελληνική Εθνική Επιτροπή, η χώρα μας, ενώ επικύρωσε την παγκόσμια σύμβαση το 1996 και ενώ το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης είχε τη διεθνή υποχρέωση από το 2004 να λειτουργεί ειδική επιτροπή για να ελέγχει την υποβάθμιση των εδαφών, να παρακολουθεί τις εξελίξεις, τους στόχους, να διαθέτει πόρους και να ενημερώνει τις χώρες μέλη, ουδέποτε στελέχωσε την υπηρεσία.
Όπως αναφέρθηκε, πολλά δεινά θα μπορούσαν να έχουν προβλεφθεί ή ακόμη και να αποφευχθούν. Στο συνέδριο, στο οποίο μετείχαν επιστήμονες και πολιτικοί, η ερημοποίηση χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους του αιώνα μας, καθώς απειλεί να εξαναγκάσει ολόκληρους πληθυσμούς να εγκαταλείψουν τις υποβαθμισμένες εδαφικά χώρες τους.
Μια μετανάστευση που επηρεάζει περίπου 2 δισ. ανθρώπους και το ένα τρίτο περίπου της επιφάνειας της Γης! Εκτιμάται ότι 170 χώρες παγκοσμίως επηρεάζονται άμεσα, 50 έμμεσα, ενώ οι ετήσιες απώλειες εδάφους στην υφήλιο υπολογίζονται σε 24 δισεκατομμύρια τόνους.
Η κυριότερη διεργασία που είναι υπεύθυνη για την ερημοποίηση είναι η διάβρωση, η οποία αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο υποβάθμισης των εδαφών, καθώς επιφέρει δραστική μείωση του βάθους, της γονιμότητας, της παραγωγικότητας και της βλάστησης. Προβλέψεις δείχνουν ότι το πρόβλημα της ερημοποίησης θα επεκταθεί σε ευρύτερες περιοχές της γης, ενώ οι ανάγκες του πληθυσμού σε τρόφιμα θα αυξάνονται.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας, οι φτωχές χώρες που επηρεάζονται από την ερημοποίηση αντλούν περισσότερο από 50% του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος από τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Συνεπώς, εάν οι φυσικοί πόροι των φτωχών χωρών υποβαθμιστούν περαιτέρω, θα προχωρήσουν στην εκμετάλλευση ευρύτερων περιοχών, χωρίς μεταβολή της τεχνικής καλλιέργειας, με αποτέλεσμα την περαιτέρω επέκταση των υποβαθμισμένων περιοχών.
Εκτιμάται ότι η απώλεια εισοδήματος μέχρι το τέλος του 2006 ανήλθε σε 64 δισ. δολάρια.
Στην Ασία, το 71% των γεωργικών εδαφών είναι σημαντικά διαβρωμένο. Σε έκταση γης 4,3 δισ. εκταρίων, στα 1,7 δισ. περίπου επικρατούν άνυδρες συνθήκες, οι οποίες εκτείνονται από τις ακτές της Μεσογείου έως και τις ακτές του Ειρηνικού.
Στην Αφρική, λόγω της φοβερής και διαρκούς ξηρασίας, το 76% των γεωργικών εκτάσεων έχει σοβαρά υποβαθμισθεί, ενώ τα 2/3 της ηπείρου είναι έρημος. Το πρόβλημα γίνεται εντονότερο, καθώς πολλές χώρες της έχουν απομονωθεί από τη διεθνή κοινότητα, με υψηλό επίπεδο φτώχειας και μεγάλη εξάρτηση των κατοίκων τους από τους φυσικούς πόρους.
Κλιματικές αλλαγές
Στη Λατινική Αμερική, αν και η περιοχή είναι γνωστή για τα τροπικά της δάση, το 1/4 της συνολικής έκτασης είναι ξηρές περιοχές και το 75% των καλλιεργειών είναι κατεστραμμένο.
Στην ερημοποίηση της γης στη Μεσογειακή Ευρώπη συμβάλλει σημαντικά η αυξανόμενη βιομηχανική δραστηριότητα, η εξάπλωση του τουρισμού και η εντατικοποίηση της γεωργίας. Οι μελλοντικές κλιματικές αλλαγές στην περιοχή αναμένεται να επιδεινώσουν το ήδη υπάρχον πρόβλημα και να υπονομεύσουν σημαντικά τις προσπάθειες αντιμετώπισής του. Απειλούνται περισσότερο περιοχές σε Νότια Ευρώπη, Νότια Ιταλία, Σικελία, Κορσική και το νοτιοανατολικό μέρος της Ιβηρικής Χερσονήσου.
Η Τουρκία, η Τυνησία και το Μαρόκο χάνουν κάθε χρόνο λόγω διάβρωσης 542.370, 180.000 και 22.000 στρέμματα γης, αντίστοιχα.
Πηγή: Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου